Main content

Inhoud

3 alternatieven voor akelige dierproeven

Nieuws: 13 februari 2019
Dier­proeven

Proefdieren kunnen net zoals alle dieren angst, pijn en stress voelen. Daarom zijn dierproeven volgens Animal Rights dan ook nooit moreel aanvaardbaar. Er zijn gelukkig ook proefdiervrije methoden die dierproeven vervangen: deze veilige alternatieven hebben een directe toepassing voor de mens. Hieronder vind je 3 verschillende alternatieven die geneeskundige vooruitgang boeken en dit volledig zonder dierenleed. Let wel op, je zult verbijsterd zijn als je leest waarvoor proefdieren nog steeds hun leven moeten laten in de naam van de wetenschap.

1. LABRADORS VOOR TANDIMPLANTATEN

Misschien wist je het nog niet, maar honden worden al vele jaren als proefkonijnen gebruikt voor het ontwikkelen en testen van tandheelkundige implantaten bij mensen. Momenteel voeren onze Zweedse collega’s van Djurrättsalliansen campagne voor de vrijheid van labradors. Deze honden zitten momenteel in het proefdiercentrum van de Universiteit van Göteborg en dreigen te worden gedood nadat zij zijn ingezet in akelig onderzoek naar tand-implantaten.

Toch betwijfelen wetenschappers de relevantie van zulke dierproeven, omdat de dierlijke microflora te veel afwijkt van de menselijke.1 Waarom honden onnodig doen lijden en doden als het ook zonder dierenleed kan? Onderzoekers hebben namelijk een tandimplantaat met intern reservoir ontwikkeld, waardoor het risico op infecties daalt. Het goede nieuws is: helemaal zonder dierproeven.2

Het ontwikkelen en toepassen van dierproefvrije technieken is een win-win situatie voor mens en dier.

Jen Hochmuth, Animal Rights

2. APEN VOOR VERSLAVINGEN

Aan de KU Leuven werd ook zeer controversieel verslavingsonderzoek met apen uitgevoerd. Proefapen werden verslaafd gemaakt aan cocaïne om te bestuderen welke veranderingen er in de hersenen plaatsvinden naarmate het verslavingsproces vordert.1 Het is algemeen erkent dat verslaving een heel complexe ziekte is, en dat niet alle mensen even kwetsbaar voor verslaving zijn.2 Als er dan al zo veel verschillen tussen individuele mensen zijn, hoe kan men dan de vertaalslag van aap naar mens rechtvaardigen?

Volgens professor Geert Dom (Universiteit Antwerpen) wordt ‘genotyping’ dé nieuwe manier om verslavingen te behandelen.3 Hier gaat het om “gepersonaliseerde (precisie) geneeskunde” bij de verslaafde in kwestie. De kern hiervan is dat men op basis van individuele patiëntenkenmerken een betere match probeert te bekomen tussen de patiënt en een op zijn kenmerken gericht gekozen behandelvorm.

3. KONIJNEN VOOR OOGIRRITATIE TEST

Om het gezondheidsrisico voor de mens van nieuwe stoffen of producten (o.a. voor cosmetica en schoonmaakproducten) te bepalen werd al decennialang op dieren getest. Nochtans bestaan er al heel wat gevalideerde alternatieve methoden.1 Een voorbeeld is de Draize-test, een standaard test die gebruikt wordt om te voorspellen of een stof de potentie heeft om oogirritatie te veroorzaken. Daarvoor wordt de stof in het oogzakje van een konijn gedruppeld om na een bepaalde tijd de eventuele schade van het oog te beoordelen.2 Deze test ligt al jaren onder vuur, vooral omdat de resultaten van de test nogal variabel zijn.3

Er bestaat al lang een door de EU gevalideerd alternatief, namelijk de ‘gereconstrueerde humane weefsel test’, gebaseerd op menselijke gekweekte oogcellen.4 5 Het alternatief scoort hoger op herhaalbaarheid en kan veel beter de veiligheid voor de mens voorspellen.6

Jen Hochmuth van Animal Rights: “Het ontwikkelen en toepassen van dierproefvrije technieken is een win-win situatie voor mens en dier.”