Inhoud
De beelden staan op ons netvlies gebrand
Het is alweer een maand geleden: de dag dat we de beelden van het 'horrorslachthuis' -zoals het in de media genoemd werd- uitbrachten. De beelden kennen we allemaal. Of we hebben er tenminste over gehoord, want ik hoor van heel wat mensen die ik spreek dat ze 'het niet konden aanzien'. Ze keken weg of hebben de televisie uitgezet. Begrijpelijk, want wat je ziet op de beelden, dat is met geen woorden te beschrijven.
Inlevingsvermogen
Wat voelen die dieren? Dat kan je je haast niet inbeelden. Zij begrijpen immers niet wat er gebeurt, enkel hun zintuigen vertellen hun vreselijke dingen: de geur van bloed, oorverdovend gekrijs, en overal om je heen zenuwachtige varkensogen die bang rond zich heen kijken. Je ziet mannen rondlopen die je opjagen en slaan met een stok.
Een tijd later hang je ondersteboven terwijl met bloed besmeurde mannen met messen in de hand op je afkomen. Er heerst verwarring in jou, want je weet niet wat ze van je willen. Maar de geur van bloed doet het ergste vermoeden: ze willen jouw vlees. Paniek.
Gelukkig hebben ook heel wat mensen wél de beelden gezien, wekenlang verschenen er immers nieuwsberichten op tv en de beelden kwamen op heel wat krantenwebsites terecht. Velen onder hen vertelden ons dat ze gestopt waren met vlees eten, na het zien van 'onze beelden'. We feliciteerden hen en vertelden over Plant Power, waarmee we met passie plantaardige voeding promoten.
Dit is waar Animal Rights voor ijvert: het fundamenteel toekennen van rechten aan levende wezens die kunnen lijden.
Hoopvol
Het wekenlange maatschappelijke debat, het plotselinge verbod op onverdoofd slachten, de aankondiging van een doorlichting van alle slachthuizen, de vele maatregelen die beloofd worden, het zijn allemaal positieve gevolgen van ons onderzoek in Tielt.
Waar we echt blij van worden, is dat mensen geen vlees meer eten. Hier en daar pikken we signalen op dat de vleesconsumptie, zeker wat betreft varkensvlees, gedaald is. Dat staat voor echte verandering!
In Wallonië keurde men onlangs een voorontwerp van een decreet goed dat dieren 'wezens met gevoelens' maakt. Dankzij zo'n juridisch statuut zal het gerecht strengere straffen kunnen opleggen voor dierenmishandeling. Dit is waar Animal Rights voor ijvert: het fundamenteel toekennen van rechten aan levende wezens die kunnen lijden. Deze erkenning in de grondwet is wat we willen, ook in Vlaanderen. Dieren als onze gelijken, niet als onze ondergeschikten. Er is nog een lange weg af te leggen, maar we zijn hoopvol.
Het dierenleed zit diep en structureel verankerd in de vleesproductie. Het wordt tijd dat onze maatschappij geweldloosheid omarmt tegenover dieren.
Eet geen vlees
Met dergelijke wetgeving zullen we een einde moeten maken aan het slachten van dieren: dat kan niet zonder leed en pijn verlopen. De beelden van Tielt hebben dat bewezen. Het dierenleed zit diep en structureel verankerd in de vleesproductie. Het wordt tijd dat onze maatschappij geweldloosheid omarmt tegenover dieren. In een persbericht van het slachthuis staat de volgende maatregel te lezen: "De directie maakt van Dierenwelzijn een vast agendapunt op de wekelijkse managementmeetings."
Het is duidelijk dat Dierenwelzijn dus nooit een agendapunt geweest is voor de directie van Debra Group in Tielt. Het enige wat telt is winstbejag. Het dierenleed is een ongewenst neveneffect, dat nu eenmaal bij massaproductie hoort. Alleen zal een slachthuis of de overheid dat nooit toegeven.
Ik denk, in alle bescheidenheid, dat we met ons undercover-onderzoek de 'landbouwdieren' op de agenda gezet hebben: bij de overheid en bij de bevolking. De impact is enorm. We zullen onze agenda verder blijven pushen net zolang tot we hebben bereikt wat we willen: geen dierenleed meer. Ondertussen blijft de klok tikken, want met elke seconde worden levens verwoest. We hebben geen tijd te verliezen. Ik hoop dat je de toekomst ook hoopvol tegemoet ziet, en alvast meegaat met de trend: eet geen vlees!
Benoit Van den Broeck
Campagnecoördinator
