De strijd van Animal Rights in 2024 voor dieren in de vee-industrie

Op 24 augustus 2024 toonde Animal Rights met nieuwe undercoverbeelden hoe eenden systematisch mishandeld werden door vangploegen op maar liefst 7 bedrijven in Nederland. Alle beelden werden in de eerste helft van 2024 gemaakt. Hoewel deze eenden in de eerste plaats geslacht worden voor vlees verkoopt Nederlandse eendenslachter Tomassen Duck-To ook de veren. Deze gaan naar het Nederlandse bedrijf Ducky Dons om er dekbedden en kussens van te maken.

Animal Rights filmde vanaf de openbare weg en met drones hoe bij de eendenmesterijen er nog altijd misselijkmakend hardhandig met eenden wordt omgegaan tijdens het vangen en laden. Eenden worden ruw, van een afstand in de transportlades gegooid; de laatste eenden worden in de lades gepropt als vuile was in een wasmachine; de eenden klappen door het smijtwerk keer op keer tegen het frame van de container en bovenliggende lades aan; eenden raken voortdurend bekneld wanneer lades achteloos worden dicht geduwd of getrapt. Individuele eenden worden getrapt en geslagen; eenden vallen uit lades op de grond en worden ruw weer opgeraapt en terug in een lade gesmeten.

De producten van Ducky Dons werden tot voor kort nog steeds bij Leen Bakker verkocht. Animal Rights riep de winkelketen op om deze artikelen onmiddellijk uit de rekken te halen. En daar gaven ze gehoor aan: niet alleen Ducky Dons, maar alle dons verdween voorgoed uit het assortiment bij Leen Bakker!

Animal Rights volgt eendenslachter Tomassen Duck-To sinds de oprichting van de dierenrechtenorganisatie als voortzetting van de ADC. We deden dat via undercoverbeelden uit de stallen en het filmen van transporten, maar ook via juridische actie.

Dit jaar kon Animal Rights voorkomen dat eendenslachter Tomassen-Duck-To een nieuwe milieuvergunning kreeg. Daarnaast volgde Animal Rights de lege eendenvrachtwagens vanaf het slachthuis en filmde na aankomst bij de eendenmesterijen met drones hoe er nog altijd misselijkmakend hardhandig met eenden wordt omgegaan tijdens het vangen en laden.

Met grote regelmaat vragen we via de Wet open overheid (Woo, daarvoor Wob) informatie op over inspecties bij het slachthuis, maar ook bij de eendenhouderijen zelf. De inspectierapporten laten zien welke ellende zich afspeelt achter de muren van het slachthuis. En op de eendenhouderijen is het een al even grote hel!

Op basis van deze door onze advocaten opgevraagde gegevens dienden we in 2024 een handhavingsverzoek in vanwege het grote aantal ‘rugliggers’ in de kratten bij het slachthuis. Tijden het vangen en in kratten gooien of tijdens (ruw) transport naar het slachthuis belanden eenden op hun rug en zijn vaak niet meer in staat om zelfstandig overeind te komen. In het slachthuis worden dergelijke ‘rugliggers’ veelvuldig aangetroffen in de overvolle kratten. Wanneer de eend op de rug ligt drukken alle organen op de longen, omdat de dieren geen middenrif hebben. Hierdoor kan een desbetreffende eend moeizaam ademhalen, raakt de eend in paniek en kan het dier door een gebrek aan lucht komen te overlijden. 
Dat ‘rugliggers’ daadwerkelijk op een vreselijke wijze stikken, blijkt uit de door NVWA-inspecteurs opgestelde inspectierapporten van 2 november 2023 en 14 december 2023.

Op een slachthuis rust de wettelijke plicht om de welzijnsomstandigheden van elke zending dieren bij aankomst systematisch te beoordelen en direct de nodige maatregelen te treffen om welzijnsproblemen bij hulpbehoevende eenden te verhelpen. Tomassen verzaakt deze plicht. Via een handhavingsverzoek kunnen we het slachthuis hiervoor laten bestraffen en afdwingen dat dit niet meer voor komt.

Al jarenlang maakt het slachthuis illegaal gebruik van twee percelen naast het slachthuis om onder andere eenden aan te voeren. Als het college van Burgemeester en Wethouders van Ermelo twee besluiten neemt waarmee een omgevingsvergunning wordt verleend aan eendenslachter Tomassen Duck-To B.V. om 5 jaar lang af te wijken van het bestemmingsplan door de percelen te blijven gebruiken, tekent Animal Rights via haar advocaten bezwaar aan. Als het college besluit Animal Rights niet ontvankelijk te verklaren, gaan we daar tegen in beroep. De zitting was op 29 februari 2024. Ermelo moest alsnog toegeven dat Animal Rights wel degelijk belanghebbend is.

Een andere illegale activiteit van Tomassen is het laten rijden van meer eenden aanvoer vrachtwagens dan toegestaan in de vergunning. Animal Rights heeft dit zelf geconstateerd via tellingen, maar leidt dat ook af uit het feit dat meer eenden worden geslacht dan in het aantal toegestane vrachtwagens past. Op 14 februari 2024 heeft Animal Rights een nieuw verzoek ingediend bij de gemeente Ermelo en haar college van Burgemeester en Wethouders om handhavend op te treden jegens het bedrijf Tomassen Duck-To BV voor het structureel overtreden van de voorschriften uit de vigerende omgevingsvergunning.

Lees hier alles over onze juridische strijd tegen eendenslachter Tomassen Duck-To in Ermelo.

Jij kan meehelpen deze walgelijke industrie te laten verdwijnen. Help vandaag nog mee en doneer aan de dieren!

Sinds eind 2022 verzet Animal Rights zich tegen de plannen van Columbi Salmon om de grootste zalmkwekerij van Europa in het Vlaamse Oostende te gaan bouwen. Het begon met bezwaar- en beroepsprocedures en eindigt nu op donderdag 28 november 2024 wanneer wordt aangekondigd dat de vergunning vernietigd wordt door de Raad van Vergunningbetwistingen. Dat betekent dat de zalmkwekerij dankzij het juridisch verzet van onder meer Animal Rights niet naar Oostende komt. Het plan waarbij jaarlijks zo’n 3 miljoen zalmen zouden lijden en sterven in Oostende wordt daarmee van de tafel geveegd!

In de enorme tanks lijden al deze individuen een totaal onnatuurlijk en ellendig leven. Aquacultuur is niet meer dan een uitwas van de immorele vee-industrie.

In mei 2024 diende de Eerste Kamerfractie van de Partij voor de Dieren in Nederland een officiële klacht in bij de Europese Commissie tegen de Nederlandse Staat over het negeren van Europese dierenwelzijnsregels. De Europese richtlijn die het routinematig couperen (oftewel afbranden of afknippen) van biggenstaarten verbiedt, wordt door Nederland niet gehandhaafd.

Datzelfde geldt voor België. In overleg met de Partij voor de Dieren besloot Animal Rights eveneens een officiële klacht bij de Europese Commissie in te dienen, maar dan tegen de Belgische Staat. De brief die Animal Rights aangetekend verstuurde werd door de Europese Commissie ontvangen op 8 juli 2024.

Animal Rights streeft niet naar symptoombestrijding, maar naar het einde van een industrie die dieren uitbuit en ze modificeert naar de menselijke behoefte en gemakzucht. We vragen iedereen om de morele afweging te maken of ze bij wil dragen aan dit systeem en roepen consumenten op om over te stappen op een plantaardig dieet.

Animal Rights filmde in 2017 bij - het intussen gesloten en gesloopte - slachthuis Izegem hoe het eraan toeging wanneer niemand keek: dieren moesten gruwelijke mishandelingen ondergaan en Animal Rights diende datzelfde jaar een klacht met burgerlijke partijstelling in tegen slachthuis Izegem en de CEO wegens dierenmishandeling.

In 2021 ging het slachthuis vrijuit voor dierenmishandeling, omdat de beelden als onrechtmatig verkregen werden verklaard door de rechter en er sprake zou zijn van inbreuken op de privacywetgeving. Echter, in beroep werden de mishandelingen wél erkend door het Hof van Beroep Gent in 2023. Daarop stapte slachthuis Verbist naar het Hof van Cassatie, het hoogste gerechtshof van België. Daar werd op 11 juni 2024 geoordeeld dat Animal Rights niet voor dieren zou mogen opkomen in de rechtbank en werd de zaak doorverwezen naar het Hof van Beroep Antwerpen om de zaak inhoudelijk opnieuw te gaan beoordelen. Op 11 maart 2025 zullen de pleidooien plaatsvinden in het Hof van Beroep in Antwerpen.

Lees hier alles over de rechtszaak van Animal Rights tegen slachthuis Verbist Izegem.

In 2018 bracht Animal Rights undercoverbeelden naar buiten uit het inmiddels gesloten slachthuis Van Drie Hasselt: ook daar werden dieren systematisch mishandeld door werknemers. Op 3 oktober 2023 werd na een jarenlange juridische strijd eindelijk het vonnis uitgesproken in de strafzaak tegen kalverslachterij VanDrie voor de correctionele rechtbank van Hasselt. Het horror-slachthuis werd over de hele lijn vrijgesproken. De gruwelijke beelden die Animal Rights in 2018 in het Hasseltse slachthuis maakte zijn door de rechter onrechtmatig verkregen verklaard en uit het dossier geschrapt.

Animal Rights laat het hier niet bij en ging in beroep. De beelden zijn echt en het leed heeft effectief plaatsgevonden. Wij zijn verbolgen dat de rechter de privacywetgeving laat primeren op het gruwelijke lot dat deze dieren zijn ondergaan. De zaak wordt dus in beroep verder gezet en de pleidooien zullen plaatsvinden op 8 januari 2025 in het Hof van Beroep in Antwerpen.

Lees hier alles over de rechtszaak tegen runderslachter Van Drie Hasselt.

Het toezicht in slachthuizen faalt. Dierenbeulen lopen amper tegen de lamp. Wanneer het dan zwart op wit bewezen is dat de beperkte wetgeving die deze dieren beschermt met de voeten getreden wordt, volgen er vaak geen of amper straffen. Daarom zet Animal Rights deze strijd verbeten verder. Help jij de dieren ook deze strijd winnen?

Nadat het Hof van Cassatie op 11 juni 2024 de schandalige uitspraak deed dat organisaties zoals Animal Rights geen belanghebbende zijn in rechtszaken waarbij dieren mishandeld worden, vraagt de dierenrechtenorganisatie politici om hun verantwoordelijkheid op te nemen en een wetswijziging door te voeren om dit in de toekomst te gaan voorkomen

Al in 2016 maakte Animal Rights de eerste undercoverbeelden bij varkenshouder Straathof. Inmiddels zijn we bij alle bedrijven van Straathof betrokken als verdediger van de rechten van de dieren. Dit via bijvoorbeeld zienswijzes of rechtszaken. En ook in 2025 blijven we op de bres staan voor de dieren. Op 16 januari 2025 vind je ons in de rechtbank voor de beroepszaak tegen Koningsbosch Straathof.

Lees hier alles over onze juridische acties tegen Straathof.

Campagnes als deze hebben een lange adem nodig. Ieder jaar blijven wij vechten voor de varkens en willen we zien dat de beruchte varkensbaron Straathof deze arme wezens niet meer kan uitbuiten. Jij kan de varkens ook helpen door te doneren aan hen. Help je mee?

Eind februari voerde Animal Rights actie bij een van de twee konijnenslachterijen in België waar jaarlijks 1,2 miljoen jonge konijntjes van 10-12 weken oud de dood tegemoet gaan. Ze worden in weer en wind aangevoerd in trucks, opeengepakt in kratten. Een deel van de konijnen overleeft dit transport niet en komt dood of zwaargewond aan in het slachthuis.

Tijdens de actie werd een transport met konijntjes aangevoerd. De activisten brachten een laatste groet aan de slachtoffers die amper twaalf weken na hun geboorte eindigen in het slachthuis. De dieren zaten in de plastic transportbakken van de vrachtwagen, sommige dieren waren nat. De konijnen staan doodsangsten uit en lijden daarbij ook nog eens onder tocht en koude bij het transport: er zitten metalen panelen voor de transportbakken en er zijn geen zeilen voorzien. Dit moment is het eerste en meteen het laatste moment dat de dieren de buitenlucht kunnen inademen tijdens hun korte, miserabele bestaan.

Het bestaan van een konijn in de konijnenvleesindustrie is hels. Animal Rights en Konijn in Nood brachten eind 2023 beelden naar buiten van hoe het eraan toegaat in de Vlaamse konijnenkwekerijen. De conclusie: ’dierenwelzijn’ is een illusie in de konijnenhouderij. Het is een kleine industrie in Vlaanderen met slechts een handvol konijnenhouders en twee slachthuizen. Hoog tijd dat deze tak van de vee-industrie verdwijnt!

Animal Rights lichtte niet alleen de varkensslachthuizen, maar ook de Vlaamse runderslachthuizen door: in 2022 werd meer dan 40 maal rapport opgemaakt over de aanvoer van niet-transportwaardige runderen bij Adriaens-Vion NV, blijkt uit inspectierapporten opgevraagd en verkregen door Animal Rights. Het gaat steevast om dieren die kreupel zijn, abcessen of breuken hebben, bloedende of necrotische verwondingen en doorligwonden. De meest huiveringwekkende rapporten documenteren hoe een koe doodverpletterd werd door een zware stier op transport en een koe kalvend en dus bevallend van haar jong in het slachthuis arriveert.

Lees hier de volledige inhoud van de rapporten die opgemaakt werden bij horrorslachthuis Adriaens-Vion.

Ook in andere runderslachthuizen zoals bij runderslachthuis Swaegers in Hoogstraten, runderslachter Flanders Meat Group in Zele en schapen- geiten en runderslachter Moerbeko in Zele en bij slachthuis Tampere BVBA ging het er vreselijk aan toe voor de dieren.

Naar aanleiding van de grote stroom aan misstanden bij Adriaens-Vion ging Animal Rights op 24 mei 2024 demonstreren bij het horrorslachthuis in Velzeke en daarbij kregen we heel wat persaandacht voor de misstanden bij het slachthuis.

Animal Rights vroeg in het kader van Wet Open Overheid nog meer inspectierapporten op van Adriaens-Vion voor de periode april 2023 tot en met april 2024 bij de Vlaamse Dienst Dierenwelzijn, maar kreeg slechts drie rapporten toegestuurd. De overige rapporten werden ons geweigerd om de 'economische belangen van het slachthuis' te beschermen. Animal Rights ging hiertegen in beroep en momenteel loopt een juridische procedure bij de Raad van State om de meest recente inspectierapporten van slachthuis Adriaens-Vion te verkrijgen. Lees hier alles over de recentste rapporten en de status van de juridische procedure.

Op 5 augustus 2024 gaat Animal Rights ter plaatse bij een transportongeluk waarbij runderen onderweg naar slachthuis Adriaens-Vion stierven. Animal Rights maakte foto's van de gekantelde vrachtwagen waarbij verschillende dieren om het leven kwamen.

Eerst en vooral bracht Animal Rights de wantoestanden en gruwelijkheden aan het licht die plaatsvonden in de Vlaamse varkensslachthuizen in de periode van 2019 tot eind 2023. In totaal ging het om 42 rapporten uit Vlaamse varkensslachthuizen. De meest weerzinwekkende wantoestanden vonden plaats in het inmiddels gesloten Porc Meat uit Zele, het tijdelijk gesloten NV M Ryckaert uit Eeklo, varkensslachter De Coster slachthuis Noordvlees in Kalmthout en varkensslachthuis Van Landschoot.

In de informatieformulieren van de Inspectie Dierenwelzijn springt slachthuis Ryckaert er al meteen uit door de eindeloze stroom overtredingen: de elektrische veedrijvers worden continu misbruikt. Dieren hebben geen water in de wachtruimtes. De verdoving werkt niet en personeel weet vervolgens niet wat te doen of is niet ter plaatse. Kreupele dieren worden achtergelaten in de wachtruimten, een ander wacht onnodig lang in de fixatiebox. Een varken ligt dood in de stal en een varken loopt op de oprit, zonder dat iemand dit opmerkt. Er worden niet-transportwaardige dieren aangevoerd die ook niet worden opgemerkt. Varkens ontsnappen en bereiken de openbare weg. We zien in de rapporten hoe de verantwoordelijke Animal Welfare Officer (AWO) dieren mishandelt. Het slachthuis werd slechts vier weken gesloten ondanks deze zeer ernstige misstanden.

Ook slachthuis Moerbeko werd tijdelijk gesloten. Wat de opgevraagde rapporten vooral laten zien is dat Moerbeko jarenlang een ‘magneet’ is geweest voor Nederlandse, maar ook Belgische, Franse en Luxemburgse veehandelaren, die een geschikte plek zochten om hun ‘wrakke’ vee te dumpen.

Bij slachthuis Noordvlees - Van Gool in Kalmthout worden doodzieke en kreupele varkens aangevoerd met onder meer gezwellen, gebroken poten, navelbreuken en (necrotische) verwondingen.

Bij slachthuis G. Van Landschoot lezen we in de rapporten hoe varkens creperen na een lange doodstrijd en sterven door vermijdbare stress.

Bij exportslachthuis De Coster in Ruiselede is het niet anders: een gestresseerd varken wordt verschillende meters voortgesleept aan een ketting rond de voorpoot. Een varken met een dijbeenbreuk tracht men overeind te trekken en wordt vervolgens versleept omdat het in de weg ligt. Bij panne worden de dieren in het proces - 20 minuten in de verdovingsgondel - aan hun lot overgelaten omdat de lunchpauze belangrijker is voor het personeel.

Bij slachthuis Westvlees in Westrozebeke worden varkens die weigeren naar hun executie te lopen, aan de poten en oren voortgetrokken. Ook hier wordt de elektrische veedrijver keer op keer misbruikt als martelinstrument. Verder kunnen varkens in dit slachthuis aan de verdoving ontsnappen en vervolgens van een trap afvallen. Dieren worden mishandeld met metalen staven en ook hier maakt de Animal Welfare Officer zich schuldig aan dierenmishandeling.

Bij Porc Meat in Zele krijgen we een video met de rapporten meegestuurd waarop te zien is hoe een varken schreeuwend verdrinkt in een hete broeibak. Slachthuis Porc Meat is inmiddels, net als de slachthuizen van Izegem en Hasselt, gesloten, maar niemand werd ooit gestraft voor de mishandelingen die de dieren werden aangedaan.

Wat we lezen in de rapporten is slechts het topje van de ijsberg. In de eerste plaats omdat het gaat om documenten van de inspecteurs van Dierenwelzijn Vlaanderen, die met enige regelmaat slachthuizen aangekondigd én onaangekondigd bezoeken. Het slachthuispersoneel moet al erg onoplettend zijn om de regels te overtreden waar de inspecteur op staat te kijken. En ook omdat de mishandelingen eerst door een inspecteur geconstateerd moet worden, en die het dan ook nog de moeite waard moet vinden om het bijbehorende papierwerk te verrichten. Het is aannemelijk dat er nog veel meer misstanden gebeuren wanneer er geen inspecteurs aanwezig zijn. De pakkans is enorm klein. Bovendien zaten de vermelde pv's in eerste instantie niet bij de in de WOB aangeleverde documenten en werden alleen vermeld bij de 'historiek' in het pv van 5 juli 2023. Wat we te zien kregen is dus sowieso onvolledig.

Animal Rights stelt al sinds haar oprichting de praktijken van de Belgische vleesindustrie aan de kaak. Denk daarbij aan de (undercover)beelden uit de slachthuizen van Tielt, Izegem, Hasselt, Torhout, Kruishoutem en Zele. Animal Rights vroeg de Afdeling Dierenwelzijn en het Federaal Agentschap voor de veiligheid van de voedselketen (FAVV) verscheidene keren om inspectierapporten opgesteld bij de verschillende slachthuizen. De conclusie uit dit onderzoeksdossier in 2024 is dat er niets veranderd is in al die jaren van openbaringen. Veeboeren, transporteurs en slachthuizen blijven dieren in iedere schakel van de keten mishandelen. Humane veehouderij en slacht bestaat niet.

Lees hier alles opnieuw over de misstanden in de Vlaamse varkensslachthuizen.

Het afgelopen jaar hebben we opnieuw heel wat misstanden in Nederland en België aan het licht gebracht en ook successen behaald na jarenlange juridische strijd. Maar daar houdt het niet op. Ons werk is een weg van lange adem waarbij de dieren vandaag jullie hulp meer dan ooit nodig hebben.

Ook in 2025 is jouw hulp hard nodig! Jouw donatie maakt een groot verschil voor de dieren. Help de dieren hun stem gehoord te laten worden en strijd mee voor gerechtigheid voor ze. Doneer aan de dieren!