Jachtwetgeving in Vlaanderen

Wie wil jagen moet daarvoor een cursus doen en slagen voor het jachtexamen. Dit examen wordt jaarlijks georganiseerd door het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB). Wie geslaagd is kan een jachtverlof aanvragen voor één jachtseizoen. Een jachtverlof kost 150 euro of 105 euro voor wie enkel op zondag wil jagen.¹ Vanaf 2020 moeten jagers een medische en psychologische test ondergaan alvorens ze een jachtverlof kunnen aanvragen, omwille van nieuwe Europese wetgeving.²

Wie beschikt over een jachtverlof kan nog niet zomaar eender waar jagen. Om op een bepaalde plaats te mogen jagen moet het terrein in de eerste plaats zijn ingekleurd als jachtgebied. Of jouw perceel staat ingekleurd, kun je hier controleren. Bovendien moet de jager beschikken over de jachtrechten. Vaak pachten jagers percelen van boeren of particulieren, tegen betaling of een vergoeding in natura. De jachtrechthouder kan ook een beperkt aantal gasten uitnodigen.

Op deze regel zijn er uitzonderingen. Bestrijdingsjacht kan ook op percelen die niet als jachtgebied staan ingekleurd. Als er ergens schade wordt vastgesteld veroorzaakt door bijvoorbeeld reeën, ganzen of nog 15 andere diersoorten, kan de eigenaar van het perceel gewoon een formulier invullen en de dieren na 24 uur door een jager of een bestrijder laten liquideren.¹ Ook het ANB, defensie en Natuurpunt organiseren regelmatig jachten op percelen die verder niet zijn ingekleurd als jachtgebied.

Wanneer gejaagd mag worden, hangt af van de diersoort en het soort jacht. Het traditionele jachtseizoen gaat van start op 15 oktober. De meeste jachten vinden vanaf dan tot het einde van het jaar plaats. Maar wie wil, kan het hele jaar door diertjes afknallen: reebokjes van mei tot september, hazen van oktober tot december of ganzen gewoon het hele jaar door.

Lees ook: Jagers laten gans creperen

Er mogen 17 diersoorten worden bejaagd: ree, damhert, edelhert, moeflon, everzwijn, patrijs, haas, fazant, konijn, canadese gans, grauwe gans, eend, smient, kievit, houtduif, vos en verwilderde kat. Sommige van deze dieren komen nauwelijks in Vlaanderen voor, zoals bijvoorbeeld edelherten of smienten.

In de jachtopeningstijden wordt er een onderscheid gemaakt tussen drie soorten jacht: gewone jacht, bijzondere jacht en bestrijdingsjacht.

Gewone jacht is in feite een vorm van “plezierjacht”, dit is niet meer of minder dan dieren schieten voor het plezier.

Bijzondere jacht: de jager mag dieren schieten wanneer deze volgens hem of de eigenaar van het perceel schade veroorzaken of zouden kunnen veroorzaken. Er moeten weliswaar eerst preventieve maatregelen worden genomen, maar er is nauwelijks controle op de effectieve uitvoering daarvan.

Bestrijdingsjacht kan in principe het hele jaar door. Het verschil met bijzondere jacht is dat de eigenaar van het perceel het initiatief neemt om een jager in te schakelen.

Voor bestrijding mogen naast de 17 voornoemde diersoorten ook nog een aantal “beschermde vogelsoorten” worden gedood: kraai, kauw, ekster, gaai, spreeuw en brandgans. Door een uitzondering op de wetgeving, mogen deze dieren met het geweer worden gedood of in het geval van kraaiachtigen met vallen worden gevangen en vervolgens de nek gebroken.¹

Kraaien, eksters en kauwen mogen worden gevangen in trechtervallen en larsen-kooien van 16 februari tot 15 oktober. In de kooien mag gebruik worden gemaakt van levende lokdieren die speciaal daartoe gekweekt zijn. Gevangen dieren wordt de nek gebroken. Bestrijding moet eerst worden goedgekeurd door het ANB en deze vallen moeten daarom voorzien zijn van een label van de provincie met daarop het nummer van het jachtverlof van de verantwoordelijke jager en de contactgegevens van het ANB.¹

Vossen worden gevangen in kastvallen of nare rioolbuisvallen die worden ingegraven. Ook deze vallen moeten een label van de provincie hebben met daarop het nummer van het jachtverlof van de jager die de val heeft gezet.

Everzwijnen worden in vangkooien gelokt met speciale lokstoffen. De lokstoffen worden zo aangebracht dat er zoveel mogelijk everzwijnen in de kooi lopen totdat het mechanisme dichtvalt. Gevangen everzwijnen worden vervolgens afgeschoten.

Individuele jagers en wildbeheereenheden maken voor hun jachtterreinen faunabeheerplannen op met daarin de doelstellingen voor een periode van 5 of 6 jaar voor het beheer van bepaalde diersoorten die door jagers als ‘jachtwild’ worden beschouwd. Jaarlijks wordt een afschotplan opgemaakt waarin per diersoort is vastgelegd hoeveel dieren zullen worden geschoten. Vervolgens dienen ze jaarlijks een wildrapport in met daarin de voorjaarsstand, de afschotcijfers en de vangst per diersoort.¹

Het probleem met deze administratie is dat ze enkel berust op zelfrapportage door de jagers: zij stellen de doelstellingen op, zij voeren zelf de tellingen van de voorjaarsstand uit waarop het afschot wordt gebaseerd en nadien geven zij ook zelf het aantal afgeschoten dieren door. Er wordt dus op vertrouwd dat jagers en wildbeheereenheden correcte cijfers doorgeven zonder enige controle.

• teken en deel onze petities tegen de jacht;
• laat jouw terreinen uitkleuren als jachtgebied en overtuig vrienden en familie om hetzelfde te doen;
• geef locaties van jachtpartijen aan ons door;
• film jachtpartijen en vooral eventuele misstanden;
• meld je aan als hunt sab vrijwilliger.