Is het einde van de konijnenvleesindustrie in zicht?

Zowel het aantal kopers als de aankoopfrequentie blijft dalen: het aantal kopers daalde met meer dan 50% sinds 2002. Er zijn vandaag minder kopers in alle bevolkingscategorieën en dat laat zich zien in de cijfers: De Belg koopt gemiddeld twee keer per jaar konijnenvlees. Daarnaast berichtte Landbouwleven ook het volgende: "de vleesaankopen voor thuisverbruik (inclusief gevogelte, konijn en wild) zitten in een dalende lijn en zakken naar 26 kg per capita per jaar. Hiervan is slechts 190 gram konijnenvlees. Dit is minder dan 1% van het totale vleesvolume."

Gezinnen met kinderen en jongeren laten konijnenvlees meer en meer links liggen. Bij jonge consumenten (jonger dan 30) koopt slechts vier op honderd deze vleessoort. Onder de 65-plussers is konijnenvlees populairder: één op vier koopt konijn.

In januari 2020 bracht Animal Rights nieuwe beelden naar buiten uit de Vlaamse konijnenvleesindustrie. Op de beelden is te zien hoe het korte en ellendige leven van konijnen eruit ziet: dicht opeen gepakt in verrijkte kooien. De beelden tonen hoe één vertrapt, dood jong al dagen in het moest nest gelegen hebben, in een andere kooi zaten de jongen opgesloten met hun overleden moeder.

In België zitten er in totaal 700.000 vleeskonijnen opgesloten in schuren. Het zou gaan om 400.000 dieren in parkkooien en nog eens 300.000 zouden in verrijkte kooien zitten. Ongeacht het systeem komen deze dieren nooit buiten, zien geen daglicht, kunnen niet graven, hebben onvoldoende schuil- en knaagmogelijkheden, eten eenzijdig voer, leven boven hun eigen uitwerpselen, zijn blootgesteld aan constant lawaai van ventilatie, muziek en rammelende kooien, en leven in onnatuurlijke groepsverbanden.

In november 2019 bracht Animal Rights schokkende beelden naar buiten van konijnen die crepeerden in kooien in het Vlaamse Grimbergen. In een vervallen schuur achter een dichtgetimmerde woning trof het onderzoeksteam de gemummificeerde lijken aan van vele tientallen konijnen die hoogst waarschijnlijk in hun batterij kooien zijn gecrepeerd. 

Het parket Halle-Vilvoorde onderzoekt momenteel de zaak.

Naar aanleiding van maatschappelijke kritiek heeft de konijnensector ingezet op ‘betere' huisvestingssystemen met welluidende namen als ‘verrijkte kooien’ en ‘parkhuisvesting’. In realiteit beantwoorden ook de nieuwere huisvestingsnormen in de verste verte niet aan de natuurlijke behoeften en gedragingen van konijnen en brengen ze de massale sterfte van konijnen in dit systeem niet naar beneden. Ook het meest recente rapport van EU organisatie EFSA trok als voornaamste conclusie dat de ‘experts’ en de wetenschappelijk literatuur eigenlijk nauwelijks iets weten over konijnenbehoeften en -welzijn.
De enige manier om dierenleed in de konijnensector een halt toe te roepen, is ervoor kiezen om geen konijnenvlees meer te eten en deze genadeloze industrie af te schaffen. Dat de vraag er amper nog is, betekent dat het einde in zicht is.